मुघल सम्राट त्यांच्या भव्यतेसाठी, कलाकृतीसाठी आणि वैभवशाली जीवनशैलीसाठी प्रसिद्ध होते. बाबरपासून जहांगीरपर्यंत, अनेक मुघल सम्राटांनी शाही मनोरंजन म्हणून वाइन आणि अफूचा आनंद घेतला. पण मनोरंजक गोष्ट म्हणजे त्या काळातील मुघल सम्राट त्यांच्या वाइनसोबत काय खाणे पसंत करायचे. चला जाणून घेऊया.
मुघल शासकांच्या मद्यपानाच्या सवयी
मुघलांनी पर्शिया आणि मध्य आशियातून उत्तम वाइन आणि अफू आयात केले. जहांगीर हा महान वाइन प्रेमींपैकी एक मानला जातो. “तुझुक-ए-जहांगीरी” या त्याच्या आत्मचरित्रात, जहांगीरने नमूद केले आहे की तो दिवसाला २० ग्लास वाइन पित असे. शिवाय, त्याने त्याची वाइन थंड ठेवण्यासाठी काश्मीरमधून बर्फही मागवला.
अल्कोहोलसह दिले जाणारे नाश्ता
मुघल काळात, खजूर, जर्दाळू आणि अंजीर यांसारखे सुके फळे, तसेच बदाम, पिस्ता आणि अक्रोड यांसारखे काजू हे चवदार पदार्थ म्हणून वापरले जात होते. पर्शिया आणि अफगाणिस्तानमधून आयात केलेले हे खास फळ समारंभांचे आकर्षण होते. शिवाय, सम्राटांना शिकार करण्याची खूप आवड होती, म्हणून त्यांच्या चवदार पदार्थांमध्ये ताजे शिकार, भाजलेले मांस आणि कबाब यांचा समावेश होता. तळलेले पदार्थ आणि इतर चवदार नाश्ता देखील सामान्य होते.
अल्कोहोल चखण्याची प्रथा कुठून आली?
अल्कोहोलसोबत चाखण्याची कल्पना भारतीय नाही. युरोपमध्ये, वाइन आणि बिअर चीज, ब्रेड आणि हलक्या स्नॅक्ससोबत दिल्या जात होत्या. हे अल्कोहोलचा प्रभाव कमी करण्यासाठी होते. मुघलांनी पर्शियन आणि मध्य आशियाई संस्कृती स्वीकारून चाखण्याची संकल्पना देखील स्वीकारली आणि ती त्यांच्या स्वतःच्या आवडीनुसार स्वीकारली.
खरं तर, चाखणे म्हणजे चव घेणे. कालांतराने, अल्कोहोल पिताना खाल्लेल्या स्नॅक्ससाठी हा सामान्य शब्द बनला. चाखण्याचा एक व्यावहारिक उद्देश देखील आहे. पिताना चाखणे पचनास मदत करते आणि अल्कोहोलच्या नकारात्मक परिणामांना तोंड देते.
भारतात त्याचा प्रसार
मुघल दरबारात चाखण्याची पद्धत स्वीकारल्यानंतर, ती हळूहळू सामान्य लोकांमध्ये पसरली. आज, भाजलेले चणे, शेंगदाणे आणि मसालेदार स्नॅक्स विकणारे रस्त्याच्या कडेला विक्रेते या परंपरेचे आधुनिक रूप आहेत.
